انتظار

داد و بیــــداد که در محفل مــــا رندی نیست                                        کــــه بــــرش شکوه بــرم، داد ز بیداد کشم

عـــــاشقم، عــــاشق روی تو، نه چیز دگری                                         بــــار هجــــــران و وصالت به دل شاد، کشم

مُـــــردم از زنـــدگیِ بی تو که با من هستی                                        طــــرفه ســرّی است که باید برِ استاد کشم